Vaktene hadde lite bry med festdeltakarane, berre nokre ny-vaksne Bergensarar var litt usamde etter at det var slutt. Ein annan ting såg derimot litt stygt ut lenge: 4 jakker og ei lommebok var sakna. Men ut på fredagen dukka to av jakkene opp: den eine låg att der "fårspelet" var, den andre var det ein som hadde teke for å vere si eiga. Dei siste to jakkene og lommeboka derimot var ikkje komne til rettes. Me får berre håpe det ordnar seg. Det sette i allfall ein vekkar i festnemnda.

Til toppen

Etterpå kunne me gå til dekka bord i salen, der Kari Brekken heldt eit flott "ord for dagen". Ho fortalde om to 17. mai-talar ho hugsa frå Ikjefjorden, og sa at ingen av dei var slik ho ville at denne skulle bli. Med litt hjelp frå Odd Børresen si bok greidde ho målet med god margin.

Sidan me byrja så tidleg baud festnemnda på middag. Kjøtkaker med gulrøter og ertestuing gjorde oss so mette at det nesten ikkje var plass att til mylsa. Men berre nesten, for mylsa til Herdis er det ingen mylse-etande menneske som kan motstå...
Ute vart det laga til ulike leikar, og til glede for dei minste, var fryseboksen fylt opp med is.

Klokka 20.00 starta det heile oppatt med rebusløp, leikar og underhaldning. Det var ulike konkurransar og sal av mylse, is, brus, pølser, kaker og kaffi.
Som vanleg på kveldsøkta var det nokre fleire tilstades, og stemninga var god. Nokre av ungane hadde laga underhaldning etter "eige sinn", og framførte sketsjar, song og spel til stor begeistring for oss som såg på. Moro er det og å sjå at dei minste vert inspirert av kvarandre. Det var nemleg mange som ville framføre noko på scena etter at den offisielle delen var slutt.

Dei vaksne fekk naturlegvis og vist seg fram litt gjennom songkonkurranse og "kva skal han eller ho gjere for å få att skoen, slipset eller klokka"-leiken.

Konklusjonen vert: Atter ein gong har Ikjefjordingane stadfesta over for seg sjølve og kvarandre at 17. mai er moro. Festnemnda har all grunn til å vere nøgde, og tilbakemeldingar frå både born og vaksne tilseier at dette skal me gjere oppatt!
Alt dette gjer seg naturlegvis ikkje sjølv, og i alt har festnemnda lagt ned over 100 arbeidstimar berre i førebuingar. Dette utgjer omlag to timar for kvar gjest! Tygg litt på den... I tillegg kjem arbeidet under- og etter arrangementet.

Til toppen

Til toppen

Juletrefesten, 2. juledag er ei av høgdestundene i julehelga. Det gjer godt å komme seg litt ut frå stovevarmen, ynskje naboar og kjende gledeleg jul, trimme seg med litt gong rundt juletreet, og sjå kva skuleborna har funne på denne gongen. Sjeldan har me hatt ei slik råme rundt festen som i år; nysnjo og klårvêr med sol på fjelltoppane. Prost Geir Sørebø innleia med dette og kopla det over til si biletråme. Kva vil de plassere inni denne råma som har med jula å gjere?, spurte han. Ein liten kar rette opp handa, og med eit lurt smil om munnen kom det: Kjell Inge Røkke. Då var det ingen som kunne halde låtten borte, og på ein måte fekk ein sett stemninga for dagen. Prosten kunne heller ikkje halde seg, men han meinte Røkke var for gniten til å få vere med i biletråma.

Veslemøy var årets festleiar, og innleia med å lese ei fin lita Prøysen-historie; "Bygda som gløymde å feire jul." Ei fornøyeleg lita skrøne.

Underhaldninga var det borna i skulen og barnehagen som stod for. Sjølvlaga sketsjar med ein eigen vri på framsyningsdagen er alltid spanande og underhaldande. I år fekk me sjå litt frå livet på ein gard der husbonden rett som det var stod overfor store utfordringar både med kjering og husdyr, og frå julefeiringa i ein enkel heim med ein baurande nisse og ein trengd hund.
Dei avrunda med ein julesong, og me ser fram til kva desse ivrige talenta vil by på i framtida!

Juletreet var i år ei ti år gammal gran frå Brekka. Eit prakteksemplar som var som skapt for oppgåva; å pynte opp den romslege salen i grendahuset, å tene som midte for ivrige songarar og romjulstrimmarar. Ikkje alle såg ut til å orke slike utskeiingar, men dei som gjorde, gjorde det skikkeleg!

Mat og nissebesøk er og faste innslag på ein juletrefest. Som med det meste lyt me ordne det og sjølve. Det pynta bordet var fylt opp med smørbrød, lefser og julekaker i alle fasongar og smaksvariantar, alt medteke av festdeltakarane. Ein enkel, god måte å gjere det på.
I år var det ein veteran som gjorde kombekk som nisse. Velle-Per'n har hatt denne rolla før, og såg ikkje ut til å mistrivast i nissedrakta denne gongen heller. Alle borna hadde vist vore snille dette året òg slik at dei fekk kvar sin snopepakke. Ei overrasking var det nok for både den eine og den andre når det stod Erna Myren på ein pakke. Nissen hugsa Erna frå før ho trulova seg for 50 år sidan, og var svært nyfiken på om ho fekk den ho ville ha, og om kor nøgd ho hadde vore med den utvalte...

Sjølv om det hadde vore plass til fleire utan å gjere det trongt verken til bords eller rundt treet, virka det som om dei som tok seg umaken med å komme hadde ein triveleg 2. juledags ettermiddag i lag. Dei opplevingane me fekk kan i alle fall ikkje heilt og fullt gjevast uttrykk for med nokre linjer på ei internettside. Dei må ein oppleve sjølv...

Til toppen