På Påskedansen
Skjærtorsdag,
kom det i år litt over 80 betalande, noko som var litt færre
enn i fjor, men likevel nok til at laget kom ut med eit lite overskot. Dei
unge tok seg etterkvart skikkeleg ut, og det vart ekstranummer i år òg.
Denne gongen var det strilebandet "Boogi Trio" som spelte. Dei
hadde eit variert reportuar, og ein god rytme. Her kunne det med fordel ha
vore fleire over 30. Dette hadde de likt! Festen gjekk stort sett føre
seg i rolege og kontrollerte former, og på kjøkenet gjekk det unna på
pizzaen.
Til toppen
|
17.
mai-feiringa:
Sol frå knallblå himmel, grøngrøne bøar og - lier (og nyslegne
plenar) gjorde det enkelt
å ta 17. mai-humøret fram, og hurraropa og nasjonalsongen ljoma når
born og vaksne gjekk Storrunden saman - til glede for papparassiaen i
fjørebuskene. Dei tyske turistane tykte nok fiske på fjorden var for freistande
til at dei kunne gje seg ut på slike risikable utskeiingar som å mengde
seg med dei innfødde nasjonalpatriotane med fare for å bli lokka til å
smake både mylse og lefse. Men slikt let me ikkje gå inn på oss, for
17. mai er festdag for oss alle. Store og små ser fram til å få ein
glad-dag med underhaldning og mylse, leik og moro, og - IS.
Skule- og barnehageborna stod for underhaldninga, og hadde
ei flott og samstemt framføring av songen Soltrall. Deretter fekk
me sjå eit sjølvkomponert spelstykkje om familien Travel sin noko
stressa 17. mai morgon.
Det var sjølvsagt knytt spaning til kva årets talar ville dele med oss.
Lasse Trædal hadde ikkje feira 17. mai i Ikjefjorden på minst 30 år, og
det han hugsa best var ein tale på over to timar. Talen var sjølvsagt
ikkje så lang, men han hadde opplevd den slik. Noko av det Lasse var var komen
frå Sørlandet for å sei, var at pengar ikkje er alt. - Ei sanning me òg
etter dette jordbruksoppgjeret lyt trøste oss med. Aldri har eg sett
Ikjefjorden vakrare enn i dag, sa han. - Kan me då betre ha det?
Vakkert, friskt natur- og kulturlandskap, og festkledde innbyggjarar som
ser andre verdiar enn pengar. Eit draumesamfunn, spør du meg...
Ute i solvarmen stod Olav klar med to kubbar, hammar og spikar. Velkjente
hjelpemiddel på 17. mai, men tevlinga gjekk i år ut på å slå på ein
annan sin spikar, og vere den siste som fekk spikaren sin slegen nedi.
Heilt klart den mest populære standen i år. Andre ting ein kunne ty til
for å løyse sveitten eller prøve lukka med var tautrekking,
sparkehjulkonkurranse og "treffe det som kjem ut av røyret"
leiken. At isfrysen var godt oppfylt, la vel heller ingen dempar på
stemninga.
Etter "fjostid"
byrja akt to. Familiekveld med rebusløp, leikar, utlodding, - og meir
mylse. Ingen klarte å få alle svara rett i rebusløpet i år heller, men tre kupongar
delte 1. premien med 11 rette svar av 13 mogelege. På scenen fekk både kvinner,
menn og born prøve seg på ulike løgnerier, noko ungane heilt klart var
ivrigast til å vere med på.
Etter kvart stilna det av. Gerd prøvde å live opp med litt dansemusikk
frå kassettspelaren, men dei som var att hadde sett seg godt...
Til
toppen
|
